Verse I.164

From Buddha-Nature

< Texts/Ratnagotravibhāga Mahāyānottaratantraśāstra‎ | Root Verses

Revision as of 09:42, 10 May 2019 by Mort (talk | contribs) (Saved using "Save and continue" button in form)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Ratnagotravibhāga Root Verse I.164

Verse I.164 Variations

अभूतं सत्त्वदोषास्ते कृत्रिमागन्तुकत्वतः
भूतं तद्दोषनैरात्म्यं शुद्धिप्रकृतयो गुणाः
abhūtaṃ sattvadoṣāste kṛtrimāgantukatvataḥ
bhūtaṃ taddoṣanairātmyaṃ śuddhiprakṛtayo guṇāḥ
E. H. Johnston as input by the University of the West.[1]
།བཅོས་མ་གློ་བུར་བ་ཉིད་ཕྱིར།
།སེམས་ཅན་སྐྱོན་དེ་ཡང་དག་མིན།
།ཡང་དག་ཉེས་དེ་བདག་མེད་པ།
།ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་དག་པ་ཡིན།
Dege, PHI, 123
The flaws of sentient beings are unreal
Because they are fabricated and adventitious.
What is real are the qualities, whose nature is pure
[Due to] the identitylessness of these flaws.
When the Clouds Part, Brunnhölzl, 414 [2]
Artificiels et passagers, les défauts
Des êtres ne sont pas réels.
En vérité, les fautes n’ont pas de soi
Et les qualités sont pures par nature.
Charrier, Christian and Patrick Carré. Traité de la Continuité suprême du Grand Véhicule. Plazac: Éditions Padmakara, 2019.

RGVV Commentary on Verse I.164

Tibetan
English
Sanskrit
Chinese

Full Tibetan Commentary
Full English Commentary
Full Sanskrit Commentary
Full Chinese Commentary

།ཚིགས་སུ་བཅད་པ་གཉིས་པོ་འདིའི་དོན་ནི་མདོར་བསྡུས་ཏེ་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་བཅུས་རིག་པར་བྱ་སྟེ། ཡང་དག་མཐའ་ནི་འདུས་བྱས་ཀྱིས། །རྣམ་པ་ཐམས་ཅད་དབེན་པ་སྟེ། །ཉོན་མོངས་ལས་དང་རྣམ་སྨིན་དོན། །སྤྲིན་{br}ལ་སོགས་པ་བཞིན་དུ་བརྗོད། །ཉོན་མོངས་སྤྲིན་འདྲ་བྱ་བ་ཡི། །ལས་ནི་རྨི་ལམ་ལོངས་སྤྱོད་བཞིན། །ཉོན་མོངས་ལས་ཀྱི་རྣམ་པར་སྨིན། །ཕུང་པོ་སྒྱུ་མ་སྤྲུལ་པ་བཞིན། །སྔར་ནི་དེ་ལྟར་རྣམ་གཞག་ནས། །སླར་ཡང་བླ་མའི་རྒྱུད་འདིར་ནི། །ཉེས་པ་ལྔ་དག་སྤང་བའི་ཕྱིར། །ཁམས་ཡོད་ཉིད་{br}ཅེས་བསྟན་པ་ཡིན། །འདི་ལྟར་དེ་ནི་མ་ཐོས་པས། །བདག་ལ་བརྙས་པའི་ཉེས་པ་ཡིས། །སེམས་ནི་ཞུམ་པ་འགའ་ཞིག་ལ། །བྱང་ཆུབ་སེམས་ནི་སྐྱེ་མི་འགྱུར། །གང་ལ་བྱང་ཆུབ་སེམས་བསྐྱེད་པས། །བདག་ནི་མཆོག་ཅེས་རློམ་པ་ན། །བྱང་ཆུབ་སེམས་མ་སྐྱེས་པ་ལ། །དམན་{br}པའི་འདུ་ཤེས་རབ་ཏུ་འཇུག །དེ་ལྟར་སེམས་པ་དེ་ལ་ནི། །ཡང་དག་ཤེས་པ་མི་སྐྱེ་བ། །དེས་ན་ཡང་དག་མི་འཛིན་ཞིང་། །ཡང་དག་དོན་ནི་རིག་མི་འགྱུར། །བཅོས་མ་གློ་བུར་པ་ཉིད་ཕྱིར། །སེམས་ཅན་སྐྱོན་དེ་ཡང་དག་མིན། །ཡང་དག་ཉེས་དེ་བདག་མེད་པ། །ཡོན་ཏན་རང་བཞིན་དག་པ་{br}ཡིན། །ཡང་དག་མིན་པའི་ཉེས་འཛིན་ཞིང་། །ཡང་དག་ཡོན་ཏན་སྐུར་འདེབས་པ། །བློ་ལྡན་བདག་དང་སེམས་ཅན་ནི། །མཚུངས་མཐོང་བྱམས་པ་ཐོབ་མི་འགྱུར། །འདི་ལྟར་དེ་ནི་ཐོས་པ་ལས། །སྤྲོ་དང་སྟོན་པ་བཞིན་གུས་དང་། །ཤེས་རབ་ཡེ་ཤེས་བྱམས་ཆེན་སྐྱེ། །ཆོས་ལྔ་སྐྱེ་ཕྱིར་དེ་{br}ལ་ནི། །ཁ་ན་མ་ཐོ་མེད་མཚུངས་ལྟར། །སྐྱོན་མེད་ཡོན་ཏན་ལྡན་པ་དང་། །བདག་དང་སེམས་ཅན་མཚུངས་བྱས་ཏེ། །སངས་རྒྱས་ཉིད་ནི་མྱུར་དུ་འཐོབ།

Other English translations[edit]

Textual sources[edit]

Commentaries on this verse[edit]

Academic notes[edit]

  1. Digital Sanskrit Buddhist Canon Unicode Input
  2. Brunnhölzl, Karl. When the Clouds Part: The Uttaratantra and its Meditative Tradition as a Bridge between Sūtra and Tantra. Boston: Snow Lion Publications, an imprint of Shambhala Publications, 2014.

ātman - Though it can simply be used as the expression "I" or "me", in Indian thought the notion of self refers to a permanent, unchanging entity, such as that which passes from life to life in the case of people, or the innate essence (svabhāva) of phenomena. Skt. आत्मन् Tib. བདག་ Ch. 我,灵魂

prajñā - One of the key terms for wisdom or knowledge, most often having the sense of insight, transcendent knowledge, or perhaps gnosis. In some contexts it can also refer to cognition or intellectual understanding. Skt. प्रज्ञा Tib. ཤེས་རབ་ Ch. 般若

Retrieved from "https://buddhanature.tsadra.org/index.php?title=Texts/Ratnagotravibhāga_Mahāyānottaratantraśāstra/Root_Verses/Verse_I.164&oldid=20907"