Texts/Ratnagotravibhāga Mahāyānottaratantraśāstra/Root Verses/Verse IV.40

Ratnagotravibhāga Root Verse IV.40

Previous Verse

Next Verse

Verse IV.40 Variations

समासतो यत् सुखकारणं दिवि क्षिताव् अनन्तास्व् अपि लोकधातुषु
अशेषलोकस्फरणावभासनं प्रघोषम् आगम्य तद् अप्य् उदाहृतम्

E. H. Johnston as input by the University of the West.

samāsato yat sukhakāraṇaṃ divi kṣitāv anantāsv api lokadhātuṣu
aśeṣalokaspharaṇāvabhāsanaṃ praghoṣam āgamya tad apy udāhṛtam

E. H. Johnston as input by the University of the West.

།མདོར་ན་མ་ལུས་འཇིག་རྟེན་ཁམས་སུ་ཡང་།
ལྷ་དང་ས་གནས་བདེ་བའི་རྒྱུ་གང་ཡིན། །
དེ་ནི་མ་ལུས་འཇིག་རྟེན་ཁྱབ་སྣང་བ། །
དབྱངས་ཉིད་ལ་ནི་རབ་ཏུ་བརྟེན་པར་བརྗོད། །

Dege, PHI, 137

In brief, what is the cause of happiness in [all]
Infinite worldly realms, the celestial and the earthly,
Is stated with reference to this voice that appears
Pervasively in all worlds without exception.

When the Clouds Part, Brunnhölzl, 444

En bref, dans toutes les sphères du monde sans aucune exception,

Chez les dieux comme ici-bas, toutes les matières à bonheur

Reposent entièrement, dit-on, sur cette voix mélodieuse

Que l’on perçoit, omniprésente, dans absolument tous les mondes.

Charrier, Christian and Patrick Carré. Traité de la Continuité suprême du Grand Véhicule. Plazac: Éditions Padmakara, 2019.

RGVV Commentary on Verse IV.40

Tibetan
English
Sanskrit
Chinese

---

Full Tibetan Commentary
Full English Commentary
Full Sanskrit Commentary
Full Chinese Commentary

།རྣམ་པ་བཞི་པོ་འདི་དག་གིས་ངེས་པར་བསྟན་པ་ནི། མདོར་བསྡུ་ན་ཚིགས་སུ་བཅད་པ་བཞིས་གྲངས་ཇི་ལྟ་བ་བཞིན་དུ་རིག་པར་བྱ་སྟེ། {br}ལྷར་ནི་རྔ་ཡི་སྒྲ་ཆེན་པོ། །སར་གནས་རྣམས་ཀྱི་རྣར་མི་འགྲོ། །སངས་རྒྱས་རྔ་སྒྲ་འཁོར་བ་ཡི། །ས་འོག་འཇིག་རྟེན་དག་ཏུ་འགྲོ། །ལྷར་ནི་ལྷ་ཡི་སིལ་སྙན་བྱེ་བ་མང་། །འདོད་མེ་མངོན་པར་འཕེལ་བའི་དོན་དུ་སྒྲོགས། །ཐུགས་རྗེའི་བདག་ཉིད་རྣམས་ཀྱི་དབྱངས་གཅིག་ཀྱང་། །སྡུག་བསྔལ་{br}མི་རབ་ཞི་བའི་དོན་དུ་འཇུག །ལྷར་ནི་མཛེས་ཤིང་ཡིད་འོང་སིལ་སྙན་སྒྲ། །སེམས་ཀྱི་རྒོད་པ་འཕེལ་བར་གྱུར་པའི་རྒྱུ། །ཐུགས་རྗེའི་བདག་ཉིད་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་གསུང་། །ཏིང་འཛིན་སེམས་གཏོང་བསམ་པ་སྐུལ་བྱེད་ཉིད། །མདོར་ན་མ་ལུས་འཇིག་རྟེན་ཁམས་རྣམས་{br}སུའང་། །ལྷ་དང་ས་ཡི་བདེ་བའི་རྒྱུ་གང་ཡིན། །དེ་ནི་མ་ལུས་འཇིག་རྟེན་ཁྱབ་སྣང་བ། །དབྱངས་ཉིད་ལ་ནི་རབ་ཏུ་བརྟེན་པར་བརྗོད།།ལུས་ཀྱི་ཆོ་འཕྲུལ་གྱིས་ཕྱོགས་བཅུའི་འཇིག་རྟེན་གྱི་ཁམས་མ་ལུས་པར་ཁྱབ་པས་ནི། རྫུ་འཕྲུལ་གྱི་ཆོ་འཕྲུལ་ཞེས་བསྟན་ཏོ། །སེམས་ཀྱི་

---

རྣམ་གྲངས་མཁྱེན་པས་དེ་རྟོགས་པ་སེམས་ཅན་གྱི་སེམས་ཀྱི་སྤྱོད་པ་ཟབ་མོ་སྣང་བ་ནི་ཀུན་བརྗོད་པའི་ཆོ་འཕྲུལ་ལོ།

It should be understood that a brief instruction on these four aspects P130a) [is given] in due order by the [following] four verses.

The great sounds of the drums in heaven

Do not reach the hearing of those dwelling on earth,

But the sound of the drum of the perfect Buddha

Reaches [even] those in the lowest region of saṃsāra. IV.37

In heaven, the many myriads of divine cymbals

Sound [only] for the sake of kindling the flame of desire,

But the single voice of those whose character is compassion

Manifests for the sake of pacifying the cause of the fire of suffering. IV.38 (J104)

The beautiful and pleasing sounds of the cymbals in heaven

Are the causes for increasing mind’s agitation,

But the voice of the magnanimous tathāgatas

Encourages the intention of entrusting the mind to samādhi. IV.39

In brief, what is the cause of happiness in [all]

Infinite worldly realms, the celestial and the earthly,

Is stated with reference to this voice that appears

Pervasively in all worlds without exception. IV.40

That the [Buddha] pervades all worldly realms in the ten directions without exception through assuming various physical forms indicates "the miraculous display of miraculous powers." (D124b) That he illuminates the impenetrable mental conduct of all the sentient beings who belong to these [worlds] through his wisdom of [knowing all] ways of the mind is "the miraculous display of pointing out." That he gives instructions and directions about the path that is conducive to deliverance through the utterances of his voice is "the miraculous display of advice."

eṣāṃ khalu caturṇām ākārāṇāṃ yathāsaṃkhyam eva caturbhiḥ ślokaiḥ samāsanirdeśo veditavyaḥ /

śabdā mahānto divi dundubhīnāṃ kṣitisthiteṣu śravaṇaṃ na yānti /

saṃsārapātālagateṣu loke saṃbuddhatūryasya tu yāti śabdaḥ // 37 //

bahvyo ’marāṇāṃ divi tūryakoṭyo nadanti kāmajvalanābhivṛddhau /

ekas tu ghoṣaḥ karuṇātmakānāṃ duḥkhāgnihetupraśamapravṛttaḥ // 38 //

śubhā manojñā divi tūryanisvanā bhavanti cittoddhativṛddhihetavaḥ /

tathāgatānāṃ tu rutaṃ mahātmanāṃ samādhicittārpaṇabhāvavācakam // 39 //

samāsato yat sukhakāraṇaṃ divi kṣitāv anantāsv api lokadhātuṣu /

aśeṣalokaspharaṇāvabhāsanaṃ praghoṣam āgamya tad apy udāhṛtam // 40 //

kāyavikurvitena daśadigaśeṣalokadhātuspharaṇam ṛddhiprātihāryam iti sūcitam / cetaḥparyāyajñānena tatparyāpannaṃ sarvasattvacittacaritagahanāvabhāsanam ādeśanāprātihāryam / vāgghoṣodāharaṇena nairyāṇikīṃ pratipadam ārabhya tadavavādānuśāsanam anu śāstiprātihāryam /

No Chinese commentary defined.

Other English translations

Obermiller (1931)

In short, that which is the cause of bliss,

In all the regions of the world, the celestial and the earthly,

Is said to have its foundation in the unique voice

Which pervades the whole of the world without exception.

Takasaki (1966)

In short, that which is the cause of bliss,

In heaven, on earth, as well as

In all the other numberless worlds,

Is the voice [of the Buddha] which manifests

Pervadingly in the world leaving no residue;

And in respect to those points, thus it is illustrated.

Fuchs (2000)

Any cause of happiness for earthly beings and gods

in whichever sphere of the world without exception,

briefly spoken, fully depends upon this melody

that pervades all the worlds, not forsaking one.

Textual sources

Commentaries on this verse

Academic notes