Post-43

Buddha-Nature in Gö Lotsāwa's Blue Annals

Gö Lotsāwa Zhönu Pal wrote one of the most elaborate commentaries on the Ultimate Continuum sometime in 1473 according to his biography. In this, he expounded an ecumenical theory of buddha-nature. A few years later, he finished his renowned historical work, the Blue Annals, in which he included a lot of information on the transmission of buddha-nature teachings. The following section on the Tsen tradition of the exposition of the Ultimate Continuum gives rich information on the transmission of buddha-nature teachings in Tibet. (Bod kyi lo rgyus rnam thar phyogs bsgrigs, Ziling: Mi rigs dpe skrun khang, vol. 14, p. 338-40 and Deb ther sngon po, Si khron mi rigs dpe skrun khang, Vol. 1, pp. 422-25.)

བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱམས་པའི་ཆོས་ལྔ་པོ་འདི་ལ། ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་བློ་ལྡན་ཤེས་རབ་དང་བཙན་ཁ་བོ་ཆེ་གཉིས་གསན་སའི་བླ་མ་སཛྫནར་གཅིག་ཀྱང་། གཞུང་གི་བཤད་པའི་ཚུལ་ནི་མི་འདྲ་བར་སྣང་སྟེ། དེ་ཡང་བཙན་ལུགས་ཀྱི་ལོ་རྒྱུས་ལ། ཐེག་པ་ཆེན་པོ་རྒྱུད་བླ་མ་དང་ཆོས་ཆོས་ཉིད་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་གཉིས་པཎྜི་ཏ་གཞན་ལ་ཡང་མ་གྲགས། རྗེ་མེེ་ཏྲི་པས་མཆོད་རྟེན་ཞིག་གི་སེར་ཁ་ནས་འོད་འབྱུང་གི་འདུག་པ་གཟིགས་པས་ཆོས་གཉིས་པོའི་དཔེ་བྱུང་། དེ་ནས་རྗེ་བཙུན་མ་ཕམ་པ་ལ་གསོལ་བ་བཏབ་པས་སྤྲིན་གྱི་མཐོངས་སུ་བྱོན་ཏེ། དེ་གཉིས་ལེགས་པར་གནང་། མེེ་དྲི་པས་པཎྜི་ཏ་དགའ་བའི་གྲགས་པ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་བཤད། དགའ་བའི་གྲགས་པས་སྤྲང་པོའི་ཆ་བྱད་ཀྱིས་ཁ་ཆེར་བྱོན། སཛྫ་ནས་དགའ་བའི་གྲགས་པ་ངོ་མཚར་ཅན་དུ་གཟིགས་ཏེ་བསྙེན་བཀུར་ནས་གཞུན་གཉིས་པོའི་བཤད་པ་ཞུས་ཤིང་། དཔེ་ཡང་ཁ་ཡར་བྲིས་ནས་མཁས་པ་ཛྙཱན་ཤྲཱི་ལ་སོགས་པ་ལ་ཕུལ།

Although the translator Loden Sherab and Tsen Khawoche have the same teacher, Sajjana, from whom they received the teachings on the five works of Buddha Maitreya, their explanation of the texts appear to be different. As for the story of the Tsen tradition, the Ultimate Continuum and the Distinguishing Phenomena and Their Nature were not known to other scholars. Lord Maitripa found the texts of these two works when he investigated the light shining out of a crack in the stūpa. Then, he prayed to Lord Maitreya, who appeared in the clouds and gave teachings on these two texts. Maitripa explained them to Paṇḍita Anandakīrti. Anandakīrti visited Kashmir in the guise of a beggar, and Sajjana, who found him amazing and offered him services, received teachings from him on the two texts. Some copies of texts were also written and offered to the scholar Jñānaśrī and others.

དེ་ཡང་བཙན་ཁ་བོ་ཆེ་དེ་གྲྭ་པ་མངོན་ཤེས་ཀྱི་མཁན་བུ་ཡིན་པས། ཁ་ཆེར་འབྱོན་ཁར་མཁན་པོ་ལ་གཏོར་མ་ཞུས་པས། མཁན་པོའི་ཞལ་ནས། ཁྱོད་ཁ་ཆེ་ནས་མ་འཁོར་བར་ལ་སོ་ན་བ་ཙམ་ཡང་མི་ཡོང་བར་ངས་ཁག་ཁུར་ཅིག་གསུངས་ནས། ལྕགས་མོ་བྱ་ལོ་པ་ལོ་ལྔ་བཅུ་རྩ་དྲུག་བཞེས་པ་ཞིག་ཁ་ཆེར་ཕྱིན་པ་ཡིན་པས། སཛྫ་ན་ལ། ད་ང་རྒས་པས་ཆོས་མང་པོ་མི་ལོབས། བཅོམ་ལྡན་འདས་བྱམས་པའོ་ཆོས་ལ་འཆི་ཆོས་བྱེད་པས་དེའི་བཤད་པ་ཡང་དག་པ་ཞིག་གནང་བར་ཞུ་ཞེས་ཞུས། སཛྫ་ནས་ལོ་ཙཱ་བ་གཟུ་དགའ་བའི་རྡོ་རྗེ་ལ་བཅོལ་ནས། བཙན་ཁ་བོ་ཆེ་ལ་གདམས་པ་དང་བཅས་པ་གནང་ཟེར། དེ་དུས་སུ་གཟུས་བྲིས་བྱས་པའི་རྒྱུད་བླ་མ་ལ་ཡིག་ཆ་ཡང་ཡོད་པར་འདུག པདྨ་སེང་གེ་ཞེས་བྱ་བའི་ལོ་ཙཱ་བ་ཞིག་ལ་ཡང་བཙན་དང་བཤད་པ་མཐུན་པར་བྱུང་འདུག་སྟེ། དེས་ཀྱང་སཛྫ་ན་ལ་གཏུགས་པའི་སྐབས་ཀྱི་ཟིན་བྲིས་བྱས་པའི་མདོ་སྡེ་རྒྱན་གྱི་ཊཱིཀ་ཆེན་པོ་ཞིག་ཀྱང་སྣང་ངོ་། །

Tsen Khawoche was a pupil of Drapa Ngonshe. He asked his master for torma [ritual protection] before departing to Kashmir, to which his master said: "Until you return from Kashmir, may I guarantee that not even a toothache will befall you." At the age of 56, Tsen, who was born in the Iron Bird year, went to Kashmir. He submitted to Sajjana: "I am old and cannot train in many dharmas. I shall adopt the teachings of Lord Maitreya as my dharma for dying. Please grant me authentic teachings on them." Sajjana is said to have given teachings including instructions to Tsen Khawoche, relying on Zu Gawai Dorje as translator. There seems to be some documents on the Ultimate Continuum written by Zu at that time. A translator named Pema Singye also appears to have received the same teachings as Tsen. There appears to exist also a commentary by him on the Ornament of Mahāyāna Sūtras, for which he too notes when he studied with Sajjana.

བཙན་གྱིས་རྔོག་ལོ་ཙཱ་བའི་སྔ་རོལ་དུ་བོད་དུ་ཕེབས། གནས་ཐ་དད་པ་རྣམས་སུ་ཇི་ལྟར་རིགས་པར་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་དོན་དུ་གཉེར་བ་རྣམས་ལ་བྱམས་ཆོས་ཀྱི་བཤད་པ་མཛད། ཕན་ཡང་ཆེ་བར་བྱུང་། དེའི་གནས་གཞི་ནི་ཡར་སྟོད་ཀྱི་བྲག་རྒྱ་ཡིན། དེས་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་ལྕང་ར་བ་ཞེས་བྱ་བ་ལ་གསུངས། དེས་འཕྱོས་ཀྱི་མདོ་སྡེ་སྦུག་པ་དར་མ་བརྩོན་འགྲུས་ལ་བཤད། དར་མ་བརྩོན་འགྲུས་ཀྱི་མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ལ་ཊཱི་ཀ་ཆེ་བ་ཞིག་ཀྱང་མཛད་དེ། དེའི་གླེགས་བམ་ནི་མང་དུ་སྣང་། རྒྱུད་བླ་མ་ལ་བཙན་ལུགས་ཀྱི་ཊཱི་ཀ་ཡིན་ཟེར་བའི་མཛད་པ་པོ་མ་སྨོས་པ། བཤད་པ་རྣམས་མན་ངག་ཉམས་ལེན་ཁོ་ན་དང་སྦྱར་བ་ཞིག་ཀྱང་སྣང་། བཙན་ལུགས་ཀྱི་མན་ངག་ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བཞགས་ལ་སོགས་ཡིག་ཆུང་ཡང་འགའ་ཡར་འདུག དིང་སང་ལུགས་དེ་དགེ་བའི་བཤེས་གཉེན་འདི་ལ་བཞུགས་སོ་བྱ་བ་ནི་མ་ཐོས།

Tsen came to Tibet before the translator Ngok and gave teachings on the works of Maitreya to interested scholars in different places as was appropriate. This resulted in great benefits. His base was in Drakgya in Yartö, and he taught the scholar Changrawa, who taught it to Dode Bukpa Darma Tsöndru. Darma Tsöndru wrote a major commentary on the Ornament of Mahāyāna Sūtras, of which there are many books. There exists also a commentary on the Ultimate Continuum—written by an unnamed author—which claims to follow the Tsen tradition and blends the explanation with instructions for practice. There also exists some notes on the instructions according to Tsen tradition, such as Abode of Pristine Wisdom (ཡེ་ཤེས་ཀྱི་བཞག་ས་). However, we do not hear of this tradition held by any scholar nowadays.

དེ་ཡང་རྔོག་ལོ་ཙཱ་བ་བློ་ལྡན་ཤེས་རབ་ནས་རིམ་པར་བརྒྱུད་པའི་མཁས་པ་མང་པོས་ཊཱི་ཀ་ཡང་མཛད། དེ་ལ་ལོ་ཙཱ་བ་ཆེན་པོ་དང་སློབ་དཔོན་གཙང་ནག་པ་ནི་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཞེས་བྱ་བ་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ལ་ཟེར་མོད་ཀྱི། དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ནི་སྒྲ་དང་རྟོག་པའི་དངོས་ཀྱི་ཡུལ་མ་ཡིན་པ་ལྟ་ཞོག ཞེན་པའི་ཡུལ་ཙམ་ཡང་མ་ཡིན་ཞེས་གསུང་། སློབ་དཔོན་ཕྱྭ་པ་ནི་དངོས་པོ་རྣམས་བདེན་པས་སྟོང་པའི་མེད་པར་དགག་པ་ནི་དོན་དམ་པའི་བདེན་པ་ཡིན་ཞིང་། དེ་སྒྲ་རྟོག་གི་ཞེན་པའི་ཡུལ་དུ་ཡང་བཞེད།

Many of the scholars who held the transmission from the translator Ngok Loden Sherab even composed commentaries. In this context, the great translator and the master Tsang Nakpa claimed that what is called buddha-nature is the ultimate truth and such ultimate truth is not even the referential object of thought and language, let alone being a direct object. The master Chapa asserted that the nonimplicative negation (that is, all phenomena being empty of true existence) is the ultimate truth, and such [ultimate truth] is a referential object of thought and language.

བཙན་ལུགས་པ་རྣམས་ནི་སེམས་ཀྱི་རང་བཞིན་འོད་གསལ་བ་བདེ་བར་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་ཡིན་པས། དེ་སངས་རྒྱས་ཀྱི་རྒྱུ་ཡང་གྲུང་པོར་བཞེད། རྗེ་བཙུན་རེད་མདའ་བས་དང་པོར་རྒྱུད་བླ་མ་སེམས་ཙམ་གྱི་བསྟན་བཅོས་སུ་མཛད་ནས་སེམས་ཙམ་དང་མཐུན་པའི་ཊཱི་ཀ་ཡང་མཛད། ཕྱིས་དབེན་པ་བསྟེན་ནས་ནི། དེ་ཕྱིར་རང་སེམས་རིག་སྟོང་དབྱེར་མེད་འདི། །སེམས་ཅན་ཀུན་ལ་ཁྱབ་པར་ཡོད་གཟིགས་ནས། །ས་འོག་གཏེར་དང་སྦྲུམ་མའི་མངལ་སོགས་དཔེས། །འགྲོ་ཀུན་བདེ་གཤེགས་སྙིང་པོ་ཅན་དུ་གསུངས། །ཞེས་བྱ་བའི་མགུར་བླངས།

The adherents of the Tsen tradition espouse the luminous nature of the mind to be buddha-nature, and that is a vigorous seed of buddhahood. Lord Rendawa initially considered the Ultimate Continuum to be a treatise of the Mind Only school and even wrote a commentary according to the Mind Only philosophy. Later, he took up the hermetic life and proclaimed the hymn:

Thus, this mind, which is indivisible awareness and emptiness,
Is seen to pervade all sentient beings
And, through analogies of underground treasure, pregnant woman’s womb and so forth,
It was taught that all sentient beings possess buddha-nature.

སྤྱིར་བྱམས་པའི་ཆོས་ཀྱི་[ཕྱི་]མ་གཉིས་པོ་འདི་རྗེ་བཙུན་མེེ་ཏྲི་པས་གསར་དུ་རྙེད་པ་ནི་བདེན་པ་འདྲ་སྟེ། བརྒྱད་སྟོང་འགྲེལ་ཆེན་སོགས་སུ་དབུས་དང་མཐའ་རྣམ་པར་འབྱེད་པ་དང་། མདོ་སྡེའི་རྒྱན་ནས་ལུང་དྲངས་ཤིང་། བསྟན་བཅོས་ཕྱི་མ་གཉིས་པོའི་ལུང་ཅུང་ཟད་ཀྱང་མ་དྲངས་པར་སྣང་བའི་ཕྱིར་རོ།། ཁ་ཆེ་པཎ་ཆེན་གྱིས་ཀྱང་སྲིན་པོ་རིར་བྱམས་ཆོས་ལྔའི་མན་ངག་གནང་ཟེར་བ་ནི་འདུག དིང་སང་ནི་དེའི་སྒྲ་མི་གྲག་གོ། ཀུན་མཁྱེན་ཇོ་མོ་ནང་པས་དེ་བཞིན་གཤེགས་པའི་སྙིང་པོ་བདེན་རྟག་ཏུ་ཁས་བླངས་པ་ནོར་རོ་ཞེས་ཁ་ཟེར་བ་དག་ཡོད་ཀྱང་། རྒྱུད་བླ་མ་ཡི་དམ་དུ་བྱེད་པ་དབུས་གཙང་ན་མང་དུ་འདུག་པ་རྣམས་ནི་ཁོང་གི་དྲིན་ལས་ཡིན་པས་སྣང་ངོ་།། རྒྱུད་བླ་མ་འགྲེལ་པ་དང་བཅས་པ་ཇོ་བོ་དང་ནག་ཚོས་ཐོག་མར་བསྒྱུར། དེ་ནས་རྔོག་ལོ། སྤ་ཚབ་ལོ་ཙཱ་བ། ཡར་ཀླུངས་ལོ་ཙཱ་བ་རྣམས་ཀྱིས་བསྒྱུར། ཇོ་ནང་ལོ་ཙཱ་བས་གཞུང་རྐྱང་ལ་འགྱུར་མཛད། མར་པ་དོ་པས་བྱམས་ཆོས་ལྔ་ཀ་ལ་འགྱུར་མཛད་ཡོད་ཅེས་ཀྱང་ཟེར་རོ།། བྱམས་ཆོས་བཙན་ལུགས་ཀྱི་སྐབས་སོ།།

In general, it seems true that these two [later] treatises of Maitreya were newly obtained by Maitripa. In the Great Commentary on 8000 Verses, there are citations from Distinguishing the Middle from the Extremes and the Ornament of Mahāyāna Sūtras, but there are no traces of citations from these two later treatises. There is a claim that the Kashmiri paṇchen gave instructions on the five works of Maitreya at Srinpori, but there is not a word of that today. There are some who say that the omniscient Jomonangpa assertion of buddha-nature as real and permanent is wrong. Yet, it appears that it is thanks to him that there are many who hold the Ultimate Continuum dear in the Ü and Tsang areas. Lord [Atiśa] and Naktso first translated the Ultimate Continuum and its commentary. Then, Ngok Lotsāwa, Patsab Lotsāwa, and Yarlung Lotsāwa translated it. It is said Jonang Lotsāwa also translated the main text and Marpa Dopa translated all five works of Maitreya. This is the section on the Tsen tradition of Maitreya's works.

Weekly quote

 

~